Aya de Yopougon, de Abouet e Oubrerie

Coa magnífica narración de Marguerite Abouet e o debuxo fresco e vivo de Clément Oubrerie, trasladámonos ata o continente africano, concretamente a Costa de Marfil. Alí nos introduciremos nas rúas de Yopougon, un barrio popular de Abiyán, e viviremos o día a día da súa xente, coas súas situacións cotiás, as súas esperanzas… Aya de Yopougon é o vivo retrato dunha África máis achegada á nosa sociedade, onde se pode ver máis alá dos conflitos bélicos e comprobar que aínda é posible divertirse e vivir en paz.

Descarga a guía de lectura e postea o teu comentario.

Guía nº 03 – 2º Trimestre – Curso 08/09

Advertisement

Onde ninguén pode chegar, de David Rubín

David Rubín (Ourense, 1977) é un dos autores máis salientables da BD galega. A súa obra “Onde ninguén pode chegar” foi gañadora no 2005, do premio Castealo de banda deseñada, instituído pola Deputación Provincial da Coruña. En decembro de 2005,e sta historieta foi publicada (integrada na novela gráfica “O circo do desalento”) pola editorial vasca Astiberri, mentres que a versión en galego foi publicada por Edicións Lea. “Onde ninguén pode chegar” conta nas súas 54 páxinas a historia dunha antiga parella que se reencontra dez anos despois da súa ruptura. Rubín vai alternando na narración o pasado e o presente. “A intriga do relato se mantén ata a última páxina, que é cando o lector pode atar todos os cabos”.

Descarga a guía de lectura e postea o teu comentario.

Guía nº 02 – 2º Trimestre – Curso 08/09

Trazo de tiza, de Miguelanxo Prado

Miguelanxo Prado ( A Coruña, 1958 ) é o autor máis importante na historia da banda deseñada galega e un dos autores españoles máis reputados e respectados internacionalmente, sendo a súa obra de maior repercusión a multipremiada “Trazo de Tiza” (1992).
Trazo de tiza foi a primeira historia longa do autor (consta de 63 páxinas de historieta en total), cuxa obra se compoñía ata entón de historietas de curta extensión, e rematou sendo tamén a súa obra máis coñecida e que tivo maior repercusión, coseitando unha longuísima listaxe de premios a nivel internacional.
Descarga a guía de lectura e postea o teu comentario

Guía nº 01 – 2º Trimestre – Curso 08/09

Thom, de Andrés Meixide

Thom / Andrés Meixide.– [Pontevedra] : A.C.X BD Banda, 2004.– 57 p. : cómic cor ; 31 cm.– (BD Banda (A.C.X. BD Banda)).– D.L. PO 483-2004.– ISBN 84-8464-601-71. Cómic galego. 2. Cómic gallego
821.134.4-91″19″74 Meixide, Andrés
R. 13622 e 16508

Thom é un granxeiro do Medio Oeste americano emigrado en Tui, onde padece os avatares dos campesiños galegos, comparte aventuras cos animais da finca e suspira polos rañaceos de Nova Iorque… sempre baixo o omnipresente dominio dunha anónima Carmiña, que soporta as loucuras do seu ocorrente marido e non dubida en darlle o seu merecido con cada despropósito que comete.

Os “sketch” de Andrés Meixide presentan, en apenas dez pasos, situacións surrealistas e divertidas nas que os protagonistas se someten a circunstancias extremas que os ridiculizan, pero nas que sempre trunfa o sentido do humor. Que se pode esperar do patriotismo exacerbado de Thom ou duns animais tan humanos como a vida mesma: o cocho Cholo, a galiña Maruja, a vaca Carlota e o galo Joao Afonso.

Non faltan elementos clásicos do cómic americano, como a distribución das viñetas e a abundancia de onomatopeas. No que respecta á temática das historietas, destaca a adaptación de guións cinematográficos, novas de actualidade social ou política e anuncios, actividade á que se dedica o autor na súa faceta coma publicista.

Xogar cos dobres sentidos e co mundo ao revés son algunhas das armas das que se vale Andrés Meixide para arrincar o sorriso do lector e facerlle pasar un rato agradábel. O resultado son destacados disparates como a chegada da vaca á lúa, os intentos de Thom por psicanalizar ao espantallo ou experimentar con métodos caseiros sobre a clonación animal.

Abundan os paralelismos entre a vida de Thom e a do seu creador: un artista de Vigo afincado en Tui, fronte a un americano emigrado nesa localidade, preto da fronteira con Portugal; a casa do propio ilustrador serve de modelo para o fogar que comparte o granxeiro cos seus animais; incluso unha toupeira que utiliza o xardín do debuxante como campo de manobras remata sendo unha personaxe recorrente nestas páxinas. Si a esta mestura se lle suman elementos imprescindibles do campo galego como o “chimpín” o “maquinillo” e o canastro, xa temos todos os ingredientes para coñecer o peculiar mundo de Thom.

No percorrido polas historias deste álbum descubrimos que, por moita graza coa que o autor nos presenta a vida no rural, o día a día de agricultores e gandeiros está cheo de penurias, estreiteces e altas doses de imaxinación para superar certos obstáculos. Thom procura facer fortuna á inversa, dende as Américas a España; Thom rende homenaxe á nobre vida do campo, convértese nunha icona do humor campestre e amosa que “un non é de onde nace, senón de onde pace”.

(Tomado de http://www.faktoriakdelibros.com)

Máis cómic galego

Ampliamos a nosa sección de cómic en galego con varios títulos novos, ademais de facermos con duplicados de títulos galegos xa existentes para a comicteca de adultos. Pretendemos completar a colección Miguelanxo Prado de Norma Editorial. Os novos títulos incorporados son:

• Fragmentos de la enciclopedia délfica / Miguelanxo Prado.– 3ª ed.– Barcelona : Norma, 1996.– 92 p. : cómic ; 30 cm.– (Colección Miguel Anxo Prado (Norma) ; 4)
  R. 17795

• Crónicas incongruentes / Miguelanxo Prado.– Barcelona : Norma, D.L. 2003.– 48 p. : cómic cor ; 30 cm.– (Colección Miguelanxo Prado (Norma) ; 9)
  R. 17796

• Stratos / Miguelanxo Prado.– Barcelona : Norma, 2006.– 62 p. : cómic ; 30 cm.– (Colección Miguelanxo Prado (Norma) ; 3)
  R. 17797

• Manuel Montano : el manantial de la noche / Miguelanxo Prado, Fernando Luna.– 2ª ed.– Barcelona : Norma, 2006.– [52] p. : cómic cor ; 30 cm.– (Miguelanxo Prado (Norma) ; 12)
  R. 17798

• Quotidianía delirante : obra completa / Miguelanxo Prado.– Barcelona : Norma, 2003.– 186 p. : cómic cor ; 30 cm.– (Miguelanxo Prado (Norma) ; 8)
  R. 17799

• La mansión de los Pampín / Miguelanxo Prado.– Barcelona : Norma, 2005.– 47 p. : cómic cor ; 30 cm
  R. 17800

• El ojo del diablo / guión, Antunes ; arte, Tirso ; color, Montes.– [Manacor] : Recerca, 2005.– 1 v. : cómic cor ; 32 cm
  R. 17807

• Feliz cumpleaños May / Álvaro López.– A Coruña : Polaqia, D.L. 2004.– [28] p. : cómic b. e n. ; 24 cm
  R. 17814

• Las historias de Mariano / [Mariano Casas].– [Vigo : Mariano Casas, 2006].– 2 v. : il. cor ; 21 cm
  R. 17815

Exposición “As bases da banda”

Inauguramos hoxe, 1 de abril de 2008, a exposición sobre banda deseñada “As bases da banda”, creada pola Asociación Cultural BD Banda para achegar a historia do cómic a todos e expoñer os traballos dos autores galegos, que están vivindo un momento de eclosión. Esta mostra contén 10 paneis de grandes dimensións onde de desenvolven varios temas en relación con este tipo de creación, e onde se explica dende que é a banda deseñada, pasando pola súa historia, a linguaxe empregada, a realización de guións e estilos de debuxo, xunto cunha serie de recomendacións a lectores e escritores por parte do colectivo. Esperamos que a disfrutedes e que sirva, de novo, como un axeitado complemento á nosa Comicteca.

Watchmen á pantalla

En absoluto secreto. Rodando en hangares y calles de Vancouver (Canadá) que recrean una Nueva York abocada al Apocalipsis. Sin muchas alharacas, Zach Snyder afronta uno de los retos más complejos del arte del siglo XXI: el cineasta está adaptando a la gran pantalla Watchmen, el mejor tebeo de superhéroes de la historia, y un cómic a la altura de Maus, Paracuellos, Corto Maltés o de las obras de Will Eisner.

El pasado 5 de marzo acabó el rodaje; ya sólo falta un año para su estreno, previsto para el 6 de marzo de 2009. Quedan 12 meses de posproducción para que Watchmen acabe suponiendo para el cine lo que anteriormente fue para el cómic: un título culmen, La guerra de las galaxias de esta generación. Escrito por un genio, el huraño Alan Moore, y dibujado por Dave Gibbons, que supo sublimar su talento a las ideas del libretista británico, Watchmen se convirtió, desde su aparición en 1986, en un tebeo que marcó a ilustradores y lectores. Y también en una presa codiciadísima por Hollywood. Moore, que también ha visto adaptados al cine La liga de los hombres extraordinarios, Desde el infierno y V de vendetta, ha renegado siempre de las visiones cinematográficas de su obra. En su blog, Snyder -responsable de 300, otro salto de las viñetas a los fotogramas-, asegura que una de sus esperanzas es que “un día Moore vea la película y sienta que es una representación decente de su novela gráfica”.

En esa búsqueda de autenticidad, el propio Snyder dibujó un storyboard (el guión desglosado en dibujos) con bocetos que sigue a pies juntillas el universo visual creado en papel: “Los stories son, sin duda, la forma más eficaz de comunicar lo que está en mi cabeza a todos los departamentos artísticos y técnicos. Además de preparar la acción, empiezo a saber si el diálogo y el ritmo funcionan”. Snyder rechazó a megaestrellas y prefirió contratar buenos intérpretes adecuados a los personajes.

Y es que Watchmen está lleno de trampas. Primero, porque los protagonistas, un grupo de superhéroes del pasado y del presente -la historia se desarrolla en 1985 con Estados Unidos y la Unión Soviética a punto de enfrentarse en una guerra nuclear-, no tienen superpoderes y sí numerosos trastornos, fracasos y conflictos éticos; tras haberse rehuido durante años, deben verse de nuevo las caras tras el asesinato de uno de ellos. Segundo, porque Watchmen está construido como una muñeca rusa, con otros tebeos (como el terrorífico Retratos del ‘Navío Negro’, que al parecer podrá verse en la edición en DVD del filme), novelas cortas, diarios y entrevistas dentro del tebeo, y múltiples historias que se entrecruzan en tiempos y espacios. Además de incisivas referencias para iniciados: Watchmen (Vigilantes) nace de la cita “Quis custodiet ipsos custodes?” (“¿Quién vigila a los vigilantes?”), perteneciente a la Sátira VI del poeta romano Décimo Junio Juvenal.

Y, sobre todo, por el respeto y la admiración que Watchmen suscita. Desde 1986 productores como Joel Silver, directores como Terry Gilliam o Paul Greengrass, y actores como Richard Gere, Tom Cruise, Jamie Lee Curtis o Jude Law han estado relacionados con el proyecto. En verano de 2004, Guillermo del Toro confesaba haber leído un estupendo guión de Watchmen, que llegaba hasta unas posibles seis horas de metraje. “Pero yo ya he arruinado Hellboy [comentaba entre risas] y me siento incapaz de resumir esa historia”. El libreto cayó en manos de Darren Aronofsky, que estuvo a punto de dirigirla, hasta que su atención se centró en La fuente de la vida.

Tras 300, su acertada traslación del cómic de Frank Miller, Snyder se ganó el derecho a meter mano a Watchmen. Dave Gibbons ha visitado el rodaje y proclamado su alegría. Las fotos, que a cuentagotas aparecen en la web oficial del filme, confirman el buen camino. Pero hasta que acabe, en marzo de 2009, nadie habrá vigilado al vigilante Snyder.

(Tomado de: Gregorio Belinchón, El País 21/03/2008)

Incorporamos novos cómics

Incorporamos novos cómics na Sección Xeral e de Adultos. Destaca a incorporación dos 4 primeiros tomos de Clásicos de Super Humor (coas aventuras de Rompetechos, La Panda, 13 Rue del Percebe, Pepe Gotera e Otilio, o Botones Sacarino e moitos máis) e os 8 tomos do manga Hellsing, de Kohta Hirano. Disfrutádeos!:

• La familia Ulises : 60 aniversario / Benejam.– Barcelona : Ediciones B, 2005.– 1 v. : cómic cor ; 31 cm.– (Super humor (Ediciones B). Clásicos ; 1)
  CXE / R. 17502
• Grandes maestros del TBO / [con prólogo de J.L. Martín].– Barcelona : Ediciones B, D.L. 2005.– 1 v. : cómic cor ; 31 cm.– (Super humor (Ediciones B). Clásicos ; 2)
  CXE / R. 17503
• Roberto Picaporte y compañia / guión e ilustraciones de Robert Segura.– Barcelona [etc.] : Ediciones B, 2007.– 1 v. : cómic cor ; 31 cm.– (Super humor (Ediciones B). Clásicos ; 4)
  CXE / R. 17504
• El F. Ibáñez más clásico / [F. Ibáñez].– Barcelona [etc.] : Ediciones B, 2006.– 1 v. : cómic cor ; 31 cm.– (Super humor (Ediciones B). Clásicos ; 3)
  CXE / R. 17505
• Elektra lives again / de Frank Miller, [guión y dibujo] ; y Lynn Varley, [color].– Torroella de Montgrí (Girona) : Panini, D.L. 2007.– 1 v. : cómic cor ; 32 cm.– (Best of Marvel essentials)
  CXAS / R. 17506
• Crisis en tierras infinitas : el compendio.– Barcelona : Planeta DeAgostini, D.L. 2007.– 1 v. : cómic cor ; 33 cm
  CXAS / R. 17507
• Crisis en tierras infinitas / Marv Wolfman, guión ; George Pérez, lápiz ; Dick Giordano, Mike DeCarlo, Jerry Ordway, tinta.– Barcelona : Planeta DeAgostini, D.L. 2007.– 364 p. : cómic cor ; 33 cm
  CXAS / R. 17508
• Hellsing / Kohta Hirano.– 3ª ed.– Barcelona : Norma, cop. 2007.– 8 vol. : cómic b. e n. ; 18 cm.– (Colecciones Manga (Norma))
  CAME / R. 17501

Cómics para o Nadal

Aquí tedes máis cómics para ler neste Nadal. Destacar que comezamos a incorporar as series de Bone (de Jeff Smith), e Klezmer, de Joann Sfar, así como completamos a produción de Joe Sacco.

• La conquista del Este / Joann Sfar.– Barcelona : Norma, 2006.– 1 v. (pax. var.) : cómic cor ; 25 cm.– (Nómadas (Norma). Klezmer ; 1)
  CXE / R. 16701

• Feliz aniversario, Scylla / Joann Sfar.– Barcelona : Norma, 2007.– 1 v. (pax. var.) : cómic cor ; 25 cm.– (Nómadas (Norma). Klezmer ; 2)
  CXE / R. 16702

• Salidas de emergencia / Gema Arquero y Rosa Navarro.– Barcelona : Odeonia, 2006.– 129 p. : cómic cor ; 10 cm
  CXEE / R. 16689

• La ilusión de Overlain / Luis Durán.– [Barcelona] : Planeta DeAgostini, D.L. 2005.– 172 p. : cómic b. e n. ; 28 cm.– (Especial BD (Planeta DeAgostini))
  CXEE / R. 16679

• El pie frito / Miguel Calatayud.– 2ª ed.– Valencia : Edicions de Ponent, 2004.– [72] p. : cómic cor ; 28 cm.– (Mercat (Edicions de Ponent) ; 5)
  CXEE / R. 16678

• El viaje / Baudoin.– [Bilbao] : Astiberri, 2004.– [232] p. : cómic b. e n. ; 24 cm.– (El sillón orejero (Astiberri))
  CXE / R. 16694

• Gorazde, zona protegida : la guerra en Bosnia oriental, 1992-1995 / Joe Sacco ; [traducción, Roberto Rodríguez].– 2ª ed.– Barcelona : Planeta-DeAgostini, 2007.– 227 p. : cómic b. e n. ; 26 cm.– (Trazado (Planeta DeAgostini))
  CAAI / R. 17000

• La Edad de Bronce : mil naves / de Eric Shanower.– Sant Adrià de Besós (Barcelona) : Azake, D.L. 2003.– 2 vol. : cómic b. e n. ; 26 cm
  CXAI / R. 16679

• Los ojos de la tormenta / guión y dibujo de Jeff Smith ; color de Steve Hamaker.– 2ª ed.– Bilbao : Astiberri Ediciones, 2007.– 180 p. : cómic cor ; 24 cm.– (Bone (Astiberri) ; 1)
  CXAI / R. 16690

• La gran carrera de vacas / guión y dibujo de Jeff Smith ; color de Steve Hamaker.– Bilbao : Astiberri Ediciones, 2006.– 138 p. : cómic cor ; 24 cm.– (Bone (Astiberri) ; 2)
  CXAI / R. 16691

• Los ojos de la tormenta / guión y dibujo de Jeff Smith ; color de Steve Hamaker.– Bilbao : Astiberri Ediciones, 2006.– 180 p. : cómic cor ; 24 cm.– (Bone (Astiberri) ; 3)
  CXAI / R. 16692

• Estúpidas, estúpidas mostrorratas : aventuras de Big Johson Bone, héroe de la frontera / guión de Tom Sniegoski ; dibujos de Jeff Smith. Costilla / guión de Tom Sniegoski ; dibujos de Stan Sakai.– Bilbao : Astiberri, 2007.– 101 p. : cómic ; 27 cm.– (El mundo de Bone (Astiberri))
  CXAI / R. 16999

Dámsmitt, de Benlloch e Cráneo

Dámsmitt / Benlloch, Cráneo.– [Madrid] : Dibbuks, D.L. 2006.– 52 p. : cómic cor ; 24 cm
D.L. M 24630-2006.– ISBN 84-934919-3-4
1. Cómic galego. 2. Cómic gallego.– I. Cráneo, Manel
821.134.4-91″20″
R. 16532

Kike Benlloch (guión) e Manel Cráneo (debuxos), son os creadores de “Dámsmitt”, una pequena novela gráfica de 64 páxinas en bicolor, publicada por Dibbuks e presentada no Salón do Cómic de Barcelona no 2006. “Dámsmitt” presenta unha trama escura, enigmática e case policial, ambientada nun mundo ficticio pero potencialmente real. Parece como se o século XIX continuara a súa andadura histórica sen grandes cambios sociais, aínda que si tecnolóxicos, para dar creado un mundo onde se conxugan os carros de cabalos e o rapé, cos robots humanoides, ao estilo da Liga dos Homes Extraordinarios. Unha sociedade burguesa, cun control e vixianza case enfermizas da poboación, cos sindicatos prohibidos e reivindicacións subversivas de dereitos laborais tan básicos como a folga. Unha sociedade cun aparato burocrático pesado, anquilosado e nebuloso, que, persoalmente, non deixa de recordarme o ambiente de “O castelo” de Kafka ou mesmo de “O Pazo dos sonos”, do escritor albanés Ismail Kadaré.

Nese aparato burocrático están inmersos Cäil Rulmarus e Adbert Dámsmitt, funcionarios do Correo Imperial no Pazo Postal, unha especie de acrópole na megolópole do imperio, onde saen e chegan as cartas de todos os recunchos do imperio a través de dirixibles. Ambos son personaxes tamén escuras, que tentan esconder as súas orixes e os seus problemas familiares: o primeiro, por ser de etnia xitana e pertencer a unha familia desestructurada; o segundo, cuxo apelido da nome ao cómic, tan obsesionado coa subversión que chegou a denunciar á súa propia familia ás autoridades.

Ámbolos dous compórtanse con corrección e acatan as normas dunha sociedade inxusta, pero aínda así son cuestionados pola implacable máquina fiscalizadora do Estado e perseguidos pola misteriosa figura do comisario Fornellius. Todo, parece, ten algo que ver (non está claro de todo), coa recepción dun paquete anormal no Correo Imperial, unha caixa estraña, que dará lugar a todo tipo de teorías e que fará correr a imaxinación de Dámsmitt, un home que, a medida que transcorre a historia peor nos vai caendo mentres crece a valoración de Rulmarus. Remata a historia nun falso reportaxe xornalístico, tan de moda ultimamente no mundo audiovisual aínda que, recordemos, a obra xa ten un aniño.

Persoalmente, o mellor do cómic para min (e sempre para min) é a recreación ambiental da historia, esa plasmación dunha sociedade gris e “naftalínica”. O peor, que non me acaban de gustar esas historias policiais que se resolven nas últimas dúas páxinas con elementos que antes non apareceron, supoño que por todas aquelas noites coa señora Fletcher, a de “Se ha escrito un crimen”, que che metía unha personaxe nova a dous minutos do final e botaba por terra media hora de reflexións. As comparacións son odiosas, e máis neste caso, quizais porque trátase esta dunha obra que hai que ler máis dunha vez para comprender todos os camiños que nos abre, todas as frontes concentradas en apenas 64 páxinas de historia.

Moi recomendable.